อายัน ๑ หมายถึง น. นักบวช, ฤษี. (จินดามณี).
น. การมาถึง, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น เหมายันหมายถึงการมาถึงฤดูหนาว ครีษมายัน หมายถึง การมาถึงฤดูร้อน, ทางดาราศาสตร์ หมายถึงจุดหยุด คือจุดสุดทางเหนือและทางใต้ที่ดวงอาทิตย์โคจรไปถึง. (อ. solstice).
[จะนะ] น. การขอร้อง, การวิงวอน, การเชื้อเชิญ. (ป.).
น. การมา, การมาถึง. (ป., ส.).
น. เวลาที่ดํารงชีวิตอยู่, เวลาชั่วชีวิต, ช่วงเวลานับตั้งแต่เกิดหรือมีมาจนถึงเวลาที่กล่าวถึง, ระยะเวลาที่กำหนดไว้ เช่น อายุใบอนุญาตยานี้หมดอายุแล้ว, ระยะเวลาที่กําหนดรู้ความยั่งยืนของสิ่งนั้น ๆ เช่น อายุของหิน. (ป.; ส. อายุสฺ หรือ อายุษฺ เมื่อนําหน้าบางคํา, แต่เมื่อนําหน้าอักษรตํ่ากับตัว ห เปลี่ยน สฺ เป็น รฺ เช่นอายุรเวท, แต่ถ้าใช้อย่างบาลีก็ไม่ต้องมี ส หรือ ร).
[กะไส] น. การสิ้นอายุ, ความตาย. (ส.; ป. อายุขย).
น. การสิ้นอายุ, ความตาย; อัตรากําหนดอายุจนสิ้นอายุ.(ป.; ส. อายุกฺษย).
(กฎ) น. ระยะเวลาที่กฎหมายกําหนดให้ใช้สิทธิเรียกร้องบังคับฟ้อง หรือร้องทุกข์.